Willem is vader van Kimmo (9 maanden) en is onderwijsman in
hart en nieren. Hij werkte als docent wiskunde, schoolleider en senior trainer
consultant (eerst bij APS, nu als zelfstandige). Zijn expertise ligt op de
gebieden leren en ICT, toetsen en beoordelen en Onbewust Leren. www.wdenijs.nl
Ik ben verliefd! Ik kan uren naar Kimmo zitten kijken,
kijken hoe hij speelt, hoe hij dingen vastpakt, hoe hij zijn speen in zijn mond
doet, hoe hij zijn voeten vastpakt, op zijn hoofd probeert te staan, het hele
huis door tijgert . . . We hebben tegenwoordig hele gesprekken: hij vertelt wat
hij meemaakt in bwabwabwabwa, dat alles nieuw is en spannend, dat de wereld
groter is dan hij dacht . . . Dan neem ik hem op schoot en vertel dat er nog
veel meer is, maar dat hij nu eerst naar zijn bedje gaat, met zijn speentje en
zijn knuffelbeest.
Vorig jaar februari had ik twee geboortes: Kimmo kwam in
mijn leven en ik begon mijn eigen bedrijf. Beide geboortes zetten mij meer dan
ooit op de wereld als een vader. Verantwoordelijk voor een nieuw mens en
verantwoordelijk voor mijn eigen bedrijf. Met de billen bloot ineens! Ik heb
dagelijks het gevoel dat ik me nergens meer kan verschuilen. Niet achter een
directeur die geen visie heeft, niet achter een secretaresse die de offerte te
laat aanlevert. Maar wat een verrijking! Ik leef nu veel meer vanuit het gevoel
dat ik mijn eigen beslissingen neem. Dat gaat, net als bij Kimmo, met vallen en
opstaan. Soms lijkt het net zo’n achtbaan aan emoties als ik bij Kimmo zie.
Lachen en huilen vlak na elkaar. Blij met een fruithapje of een nieuwe
opdracht, en vooral je verbazen over hoe groot de wereld is en wat je daar
allemaal in kunt doen. Ondernemen is kinderspel!
Toch is er ook onrust. Het huis wordt te klein, we groeien
uit ons jasje. Iets knelt. Soms weet ik niet eens precies wat het is. Soms
voelt de wereld grenzeloos en groot, soms ineens voel ik me opgesloten.
Opgesloten in hoe ik de dingen altijd heb gedaan, in oude gevoelens. Alsof ik
een jas wil uittrekken die ik altijd heb gedragen, die me heeft beschermd tegen
regen en wind. Dan wil ik meegroeien met Kimmo, een fris nieuw rompertje aan en
alle pannen uit het keukenkastje trekken.
Kimmo tijgert over de drempel, ik lees Jan Rotmans en kijk
Tegenlicht. We zijn op zoek naar waar de wereld groot is, naar het nieuwe dat
ons inspireert. We weten allebei dat we op zoek zijn, we weten allebei nog niet
precies waarnaar.