You time

Henno is vader van Keet (8 jaar) en Teun (2 jaar) en werkt als Senior Adviseur bij YoungWorks. Vanuit daar wil hij onderwijsmensen, maar ook anderen die werken met jongeren, inspireren in hun werk met pubers. Zijn drive is het beste uit jongeren te halen. Voor henzelf en hun omgeving. 

‘Sterkte komende week!’  ‘Succes, en als ik een keer voor je kan koken dan moet je het laten weten, oké?’ Zomaar twee reacties die ik kreeg toen mijn vrouw een week op vakantie ging met een vriendin.


Ik verwacht dit soort opmerkingen eigenlijk meer bij een sterfgeval of lang ziektebed, maar blijkbaar voelen mensen (vooral vrouwen) het ook zo als een man een week alleen met zijn kinderen is.

De waarheid is dat ik deze week als één van de mooiste weken van het jaar heb ervaren. Niet vanwege de afwezigheid van Elsbeth, maar door de intensiteit met mijn kinderen. En door de duidelijkheid en structuur die ik mezelf oplegde. Op tijd eten, Keet ophalen van voetbal, op tijd naar bed, vijf keer per dag een luier verschonen (die ene dag wel acht), en op tijd met de kids naar bed als al mijn vrienden net begonnen te leven.

Niet dat ik normaal gesproken de ‘afwezige vader’ ben, maar deze week leek het allemaal nog mooier, intenser. En ik weet eigenlijk best waarom. Ten eerste door de ‘net-niet-tijd-voor-jezelf-tijd’ die ik anders denk te vinden op elk vrij moment. Als ik normaal thuiskom na een dag werken, dan zie ik overal ruimte die ik voor mezelf kan claimen. Meestal kom ik dan van een koude kermis thuis. Teun heeft net dan zin in ‘melkie’ of Keet staat net klaar voor onze dagelijkse stoeipartij. Kortom: het moment voor mezelf wordt meestal heftig gedwarsboomd door ogenschijnlijk egoïstische kabouters. Maar in een week waarin je je instelt op geen ‘you-time’, geniet je juist van dat lieve stemmetje en het potje judo. En opeens ervaar je overal tijd voor jezelf.


Een topweek dus. Ik weet alleen niet of Elsbeth het kon waarderen dat ik haar meteen bij terugkomst vroeg wanneer haar volgende vakantie gepland stond.